Brief aan Jeroen Pauw

Update, Paul Visser aan tafel bij Pauw:

Op 24 november deed Jeroen Pauw in zijn talkshow een uitspraak die mij noopte tot het onderstaande schrijven, dat ik aan de redactie van het programma ‘Pauw’ verstuurd heb.

Geachte redactie en geachte heer Pauw,

Ik heb in de uitzending ‘Pauw’ het gesprek gevolgd dat u donderdag 24 november voerde met Wissam Feriani. Ik heb waardering voor de wijze waarop u probeerde een punt op tafel te krijgen, met name over de dreiging van geweld door groepen moslimjongeren, en meerdere pogingen deed om daar duidelijkheid over te krijgen. Helaas was uw gesprekspartner moeilijk aanspreekbaar, waardoor het geheel een chaotisch karakter kreeg en het vooroordeel jegens radicaliserende tendenzen onder moslimjongeren eerder werd versterkt dan afgezwakt.

Wat ik jammer vind is dat u uiteindelijk afsloot met de zin: ‘Wij weten allemaal, als je je er een beetje in verdiept, dat die boeken verschrikkelijk zijn, en ze roepen allemaal op tot geweld’ waarbij u de Koran, de Thora en de Bijbel op één hoop veegde. Uiteraard werd dat veroorzaakt door het feit dat Wissam Feriani telkens de inhoud van de Koran vereenzelvigde met de Thora en de Bijbel.

Het verbaast mij echter dat er in een programma op de publieke omroep op zo’n ongenuanceerde en ondeskundige wijze gesproken wordt over de inhoud van de Bijbel (waar ik mij in deze reactie toe beperk). Daar ligt impliciet een negatief oordeel in besloten over een substantieel deel van onze samenleving, voor wie de Bijbel een bron van geloof en inspiratie is. Juist een programma als ‘Pauw’, dat zich laat voorstaan op het eerlijk ter tafel krijgen van opvattingen en achtergronden en wil bijdragen aan een weloverwogen meningsvorming, zou zich daar niet schuldig aan moeten maken. Hiermee doet u, wellicht zonder het uzelf bewust te zijn, hetzelfde als wat u anderen verwijt: u brengt medemensen vanuit een ongefundeerde ‘fundamentalistische’ uitspraak in diskrediet, bevordert vooroordelen jegens elkaar en zet het samenleven in verscheidenheid, met zo goed mogelijk begrip van elkaars overtuigingen, verder onder druk. Ik betreur dat.

Mijn concrete vraag is: in hoeverre is er in uw programma ruimte voor het andere verhaal, wat recht doet aan de inhoud van de Bijbel en aan het geloof van christenen vandaag? Juist als predikant in Amsterdam ontdek ik meer dan ooit dat het er zowel in de Bijbel als tot op de dag van vandaag omgekeerd aan toe gaat: de Levende dringt zich niet op met geweld (al zijn kerken door hun optreden in belangrijke mate debet aan deze beeldvorming), maar heeft lief als geen ander. Terwijl Hij zich zonder protest door ons laat afdanken, negeren, vertrappen en kruisigen, houdt Hij niet op ons met uitgestoken hand tegemoet te komen en hetzelfde te zeggen wat ooit Nelson Mandela als eerste zei, toen hij na jarenlange gevangenschap voor het eerst op tv verscheen: Forgiveness and peace! Uiteraard mag iedereen daarvan vinden wat hij of zij wil, maar het minste wat we van elkaar mogen verlangen is toch dat het eerlijke verhaal duidelijker ter tafel komt. Naar mijn vaste overtuiging kan dat de inhoud en betekenis van uw programma alleen maar ten goede komen. 

Met vriendelijke groet, Paul Visser

Previous PostNext Post

Related Posts